Hier vind je een verslag van mijn ervaringen met de Sony Carl Zeiss Sonnar E f1.8 24mm oftewel de SEL24F18Z lens (ik zal de lens Zeiss 24 mm noemen, dat leest wat makkelijker).
Click here to read the English version of this article.
De overweging
Ik heb de Zeiss 24 mm getest op mijn Sony Alpha A6000 systeemcamera. Ik heb deze camera in de zomer van 2014 gekocht samen met de Sony 16-50mm Powerzoom kitlens als vervanging van mijn Nikon D7000 spiegelreflex. Na enige tijd kwam ik tot de conclusie dat de kitlens mij te veel beperkte. Ja, het is een heerlijk compact lensje en met de ingebouwde beeldcorrectie van de Sony E-mount toestellen is hij zeker in staat tot prima (JPEG-) resultaten. Ik miste echter het ‘Wauw’ effect, en ik had het gevoel dat de geweldige sensor van de A6000 tekort gedaan werd door de lens. Op zoek naar een vervanger heb ik verschillende opties overwogen. Ik wilde in ieder geval een wat grote diafragma zodat ik wat meer controle kreeg over mijn scherptediepte, en graag wat scherper. Zoom was optioneel, een niet al te lange prime was een optie. Na lang zoeken en twijfelen tussen verschillende zooms (o.a. de grote Sony G 18-105 powerzoom) en primes (de Sony 35mm f1.8 met OSS) heb ik gekozen voor de Zeiss 24 mm. 24 mm komt op een APS-C toestel zoals de NEX en spiegelloze Alpha toestellen (m.u.v. de A7-serie) overeen met 36 mm in film-fotografie (of voor de full frame digitale toestellen). Een standaard groothoek lens dus.
Ik heb de Zeiss 24 mm tweedehands kunnen kopen. Daarmee kom je ook meteen bij het grootste nadeel van de lens, de prijs: deze lens kost nieuw zo’n 900-950 euro. Niet bepaald goedkoop voor een vaste lens, en dan ook nog zonder beeldstabilisatie! Mijn tweedehands exemplaar was in perfecte staat, maar miste wel de zonnekap.
Click here to read the English version of this article.
Op het toestel
De lens balanceert mooi op de A6000, niet te groot en het gewicht valt erg mee. Wel is de lens beduidend langer dan de 16-50mm kitlens, in en broekzak paste de A6000 sowieso al niet, maar met de Zeiss 24mm valt de jaszak (met uitzondering van enkele overmaatse exemplaren) ook af. Door het lage gewicht van de combinatie is een polsband een prima optie.
Uiterlijk
Ik vind het een mooie lens, met zijn eenvoudige ontwerp en mooie materialen. De lens is gemaakt van stevig metaal, met een rubber coating op de zoomring. De lens voelt aan als een premium product, passend bij de prijs (maar alle Sony E-mount lenzen voelen premium / mooi gemaakt aan). Verder weinig poespas, alleen een mooi blauw Zeiss-logo aan de linkerkant van de lens, zodat iedereen goed kan zien dat je een dure lens op je toestel hebt zitten.
Focus en gebruik
De lens is geschikt voor gebruik in combinatie met het geavanceerde focussysteem van de A6000, dus zowel PDAF (Phase Detection Auto Focus), als CDAF (Contrast Detection Auto Focus) wordt gebruikt voor een snelle en trefzekere focus. Wellicht mede door de relatief grote groothoek stelt de lens bijzonder snel scherp, nog een tandje sneller dan de kitlens.
Indien je zelf wilt gaan scherpstellen wordt je geholpen door de soepele focusring. De ring zit niet rechtstreeks verbonden met het mechanisme maar je focust via Focus-By-Wire. Je draait dus aan een digitaal aangestuurde ring die het focusmechanisme vervolgens voor je in gang zet. Dat werkt goed, het focussen gaat soepel en snel zat en een snelle draai aan de ring leidt tot een grote stap en rustig draaien leidt tot een kleine correctie. Na enige gewenning vind ik het prima werken. Verder wordt je natuurlijk geholpen door de focus-peaking van de A6000. In manual focus vergroot de camera het beeld als je aan de zoomring draait om je te helpen trefzeker scherp te stellen. Met mijn spiegelreflexen stelde ik nooit handmatig scherp, in het relatief beperkte beeld dat je via de optische zoeker bij een dergelijke camera hebt vond ik het altijd moeilijk om het focuspunt precies daar te leggen waar ik het wilde hebben. Dat probleem heb je bij een Sony E-mount camera zeker niet!
Zoals beschreven beschikt deze lens niet over optische beeld stabilisatie (OSS in Sony-taal). Daar moet je soms even rekening mee houden. Meestal kun je door het grote diafragma de sluitertijden kort genoeg houden om bewegingsonscherpte te voorkomen, zeker in combinatie met de relatief korte brandpuntsafstand. Als het erg donker wordt moet je zonder OSS wel wat bewuster omgaan met je toestel, netjes stabiliseren en even een seconde meer tijd nemen voor je een foto maakt. De auto-ISO van Sony houdt standaard een minimale sluitertijd van 1/60e aan, zelfs zonder OSS moet je zo in staat zijn om een scherp plaatje te schieten mits je er een beetje je best voor doet.
Scherpstellen kun je met deze lens tot op 16 cm van je voorwerp (gemeten vanaf de sensor in je toestel, dus niet vanaf de voorkant van de lens). In de praktijk kun je daarmee nog tot erg dicht op je voorwerp komen, en heb je een soort pseudo-macro met een 1:4 vergroting. Als je dan in de nabewerking nog een beetje cropt krijg je erg mooie foto’s.
Resultaten
Dit is natuurlijk waar het om gaat. Onderstaand een selectie van de foto’s die ik met deze lens heb geschoten. De meeste zijn RAW geschoten en daarna licht of zwaarder bewerkt in Lightroom 5. Zoals je kunt zien zijn de foto’s ontzettend scherp, en is het contrast uitstekend. Er wordt vaak gesproken over ‘Zeiss-pop’ of ‘Zeiss-kleuren’, en het moet gezegd worden dat de foto’s die je met deze lens maakt erg mooie en diepe kleuren hebben. De scherpte is uiteraard in het centrum van het plaatje het beste, maar ook de randen zien er prima uit. Hier zie je het verschil tussen een prime en een zoom. CA (paarse verkleuring bij hoge contrasten) is beperkt, in sommige extreme situaties komt het wel eens voor. In Lightroom is dat echter een makkelijk te corrigeren probleem.
De Bokeh (rendering van de out-of-focus gebieden) van de lens is mooi. Zeker voor een korte prime redelijk zacht en niet te veel afleidend, waardoor je je voorwerp mooi van de achtergrond los kunt trekken. Al met al zijn de foto’s die je met deze lens maakt prachtig en hebben ze een duidelijk ‘eigen’ karakter, het verschil met de kitlens is goed te zien.
Conclusie
Is dit de ideale lens voor je E-mount toestel? Een 24 mm is voor mij een van de weinige primes die ik als ‘walk-around’ zou kunnen gebruiken. Wijd genoeg voor het fotograferen van landschappen of architectuur, maar niet te kort voor een portret (mits met enig beleid geschoten). De scherpte en het contrast zijn geweldig, hiermee zet je een enorme stap t.o.v. de kitlens. Door het grote maximale diafragma heb je in eens een scala aan mogelijkheden voor fotografie in moeilijk lichtomstandigheden en kun je spelen met de scherptediepte.
De nadelen? Geen beeldstabilisatie betekent dat je met beleid moet knippen bij weinig licht. En dan die prijs… Ja de lens is het zeker waard, maar het blijft een bak geld voor een lens zonder zoom en stabilisatie.
Sony heeft nog een aantal mooie betaalbare primes in de collectie die ook goede reviews krijgen en zelfs over OSS beschikken. Alleen zit je dan op een brandpuntsafstand van 35mm of zelfs 50mm, dus als 24mm je brandpuntsafstand is ontkom je niet aan deze Zeiss, en dat is bepaald geen straf!
Ik heb mijn 24 mm inmiddels weer ingeruild voor een Zeiss 16-70, daarover volgt op een later moment een review. Als enige lens is een prime soms wat beperkt, maar zodra ik de kans krijg zal ik de 24 mm weer toevoegen aan mijn collectie. De mogelijkheden die deze lens biedt zijn eindeloos.
Deze lens kopen? Gebruik een van onderstaande links en help mij dit blog onderhouden:
Vragen of opmerkingen over deze review? Laat een reactie achter!