Sony Alpha A6000 systeemcamera review [Dutch]

Sony heeft de markt voor de systeemcamera’s behoorlijk op zijn kop gezet met de introductie van de Sony Alpha A6000. Een camera met een prijskaartje dat past tussen de mid-range spiegelreflexcamera’s, maar functionaliteit waarmee hij zich kan meten met de high-end consumenten spiegelreflex modellen van Nikon en Canon. In deze uitgebreide review vertel ik je meer over dit toestel, de slimme functionaliteiten en natuurlijk de kwaliteit van de foto’s. Klik ‘read more’ voor de volledige review.

Click here to read the English version of this review.

Afgelopen zomer heb ik op vakantie (voor mijn doen) weinig foto’s gemaakt. Ik maakte sinds 2011 naar tevredenheid gebruik van mijn Nikon D7000 in combinatie met de Nikon 18-105 mm kitlens en een Nikon 35 mm f1.8 prime. Het hoge gewicht en de omvang van D7000 begon me echter steeds meer tegen te staan. Dat was ook de reden dat ik op vakantie zo weinig fotografeerde, geen zin om de tas mee te slepen en als ik hem bij had vaak geen zin om het toestel er bij te pakken.

Dat was aanleiding om verder te gaan kijken. De wensen: dezelfde mogelijkheden en flexibiliteit als met mijn spiegelreflex, vergelijkbare fotokwaliteit en voldoende mogelijkheden om de instellingen van het toestel te beïnvloeden. Als je dat lijstje combineert met de wens om kleiner / lichter te gaan kom je al snel uit bij de systeemcamera’s. Mijn ‘oude’ merk Nikon biedt sinds enige tijd ook systeemcamera’s aan, maar met de kleine sensoren die Nikon gebruikt biedt dat systeem mindere fotokwaliteit dan een APS-C formaat sensor en met een kleinere sensor heb je minder mogelijkheden om te spelen met scherptediepte. Daarnaast is het nieuwe topmodel, de V3 niet bepaald een koopje.

Ik had eerder al met een scheef oog naar Sony gekeken. Sony is een van de weinig merken die een APS-C formaat sensor in een systeemcamera stopt (en tegenwoordig zelfs een fullframe sensor in de A7-serie). Daarmee leek het APS-C topmodel de NEX 7 de ideale vervanger van mijn grote spiegelreflex. Sony had echter net de nieuwe Alpha 6000 uitgebracht. Met dezelfde resolutie als de Nex 7 (24 megapixel), super snelle autofocus met bijna 200 scherpstelpunten en een bijzonder snelle burstrate van 11 foto’s per seconde. Ten opzichte van de Nex 7 mist de A6000 wel de hoge resolutie van de EVF (Electronic View Finder bij de NEX 7 met 1024*768 pixels) en één extra draaiwiel om de instellingen aan te passen. De A6000 heeft echter ook een wat vriendelijkere introductie prijs dan de NEX 7 had. Op het moment van schrijven koop je de A6000 met de 16-50mm powerzoom kitlens voor een kleine 700 euro. Bijvoorbeeld bij Amazon.de.

In deze review vertel ik je meer over de ins- en outs van deze kleine krachtpatser van Sony.

De foto’s in deze review zijn gemaakt met de Sony 16-50 mm powerzoom kitlens (SELP1650), de Sony Carl Zeiss 24 mm f1.8 (SEL24F18Z, klik op de naam voor mijn eigen review van deze lens) en de Sony Carl Zeiss Vario-Tessar 16-70 mm f4 (SEL1670Z, lees hier een goede review van Philip Reeve over deze lens of zie mijn eigen review van de Zeiss Vario-Tessar T*E 16-70 mm f4). Aangezien de A6000 mijn enige toestel is heb ik even een D7100 van een vrien geleend voor een aantal live plaatjes, de rest heb ik geleend van de site van Sony Nederland. In de rand mijn eigen foto’s vind je terug welke lens en welke instelling ik gebruikt heb voor het maken van de foto.

Uiterlijk

Mijn Alpha A6000 is geleverd in stemmig zwart. Er is ook een zilverkleurige variant, maar die ziet er wat goedkoper uit. De body is gemaakt van metaal, en voelt lekker stevig en degelijk aan. De grip is voorzien van een zachtere rubber coating die veel grip biedt. Het klepje van de batterij en SD kaart valt een beetje uit de toon. Het klepje is van kunststof en gaat wat moeilijk open, gelukkig gebruik je het niet zo heel vaak want de accu laad je in het toestel op. De A6000 is ook uitgerust met een kleine ingebouwde flitser. Deze kun je standaard gebruiken voor directe belichting, maar door het ontwerp van het mechanisme kun je de flitser ook met je vinger achterover houden waardoor je de flits kunt laten ‘bouncen’ via het plafond voor mooie egale belichting.

Met mijn grote handen zou de grip van de camera eigenlijk wat hoger mogen zijn, zeker als je het toestel langere tijd achter elkaar gebruikt. Ik heb daarom de optionele (nep-)leren Sony beschermhoes gekocht. Deze schroef je vast in het bevestigingspunt voor het statief. Gelukkig heeft de hoes zelf ook weer een schroefdraad zodat je het toestel met hoes en al gewoon op je statief kunt monteren. Door de hoes wordt het toestel iets hoger (aan de onderkant komt er ongeveer een cm bij) waardoor ik het toestel beter vast kan houden. De hoes heeft een klepje zodat je makkelijk bij de USB- en HDMI-poorten kunt komen. Ook is er rekening gehouden met alle bedieningselementen en het kantelbare scherm zodat de hoes je niet onnodig beperkt. Om de batterij en SD-kaart te verwisselen moet je de hoes echter wel verwijderen.

Bediening

Gebruikers van een spiegelreflex zijn vaak gehecht aan de vele knoppen die zo’n toestel rijk is. Daarmee kun je snel je instellingen wijzigen zonder eerst diep in de menu’s te moeten duiken. Gelukkig heeft de A6000 ook een hoop knoppen, waaronder ook een PASM-draaiknop. Hierdoor kun je snel schakelen tussen de Programma, Diafragma, Sluitertijd en Manuele stand. Ook vind je op deze knop de panorama-stand, automatische standen, filmstand, een geheugenstand en de scene-opties. Deze PASM-draaiknop gebruik je in combinatie met de tweede draaiknop op het toestel. In de A-stand kun je daar bijvoorbeeld het diafragma mee instellen. Dat kan overigens ook met de multi-knop op de achterkant.

De multi-knop kun je ronddraaien, gebruiken als 4-richtings joystick om te navigeren en de centrale knop gebruik je als ‘enter’. De multi-knop biedt directe toegang tot de Transportmodus, ISO-instellingen en Display-instellingen. Het werken met deze slimme knop is een genot, met enige oefening vlieg je door de opties heen.

De rest van de instellingen pas je aan in het hoofdmenu of je maakt gebruik van het FN-menu. Het FN-menu biedt nog een hele serie snelle instelmogelijkheden. Welke instellingen je in het FN-menu zichtbaar maakt bepaal je helemaal zelf, dit is volledig flexibel in te stellen. Daarnaast heeft de camera ook nog twee Custom-knoppen, waar je zelf een eigen instelling aan kunt koppelen. Ik heb zelf de AF-MF instelling gekoppeld aan C1 en Focus-peaking aan C2.

De enige ergonomische misser die Sony naar mijn idee heeft gemaakt is de zoom-functie waarmee je op foto’s in je gallerij kunt inzoomen. Je opent de zoom met de AEL-knop, vervolgens gebruik je de multi-jog om in en uit te zoomen. So far so good, maar waarom moet je dan in hemelsnaam de Menu-knop gebruiken om de zoom-functie weer uit te schakelen? Liever had ik dat ook gedaan met de AEL-knop of door helemaal uit te zoomen.

Scherm en EVF

Het toestel beschikt niet over een spiegel en pentaprisma, dus ook niet over een optische zoeker waarmee je via de lens kijkt zoals bij een spiegelreflex camera. In plaats daarvan heeft het toestel een EVF, een klein schermpje als zoeker. Ik was bang dat ik de optische zoeker van de spiegelreflex zou gaan missen, maar niets is minder waar. De EVF van de A6000 heeft een resolutie van 800*600 pixels, en dat is ruim voldoende voor een scherp en helder beeld. Het beeld in de EVF heeft een zeer lichte vertraging, maar die is niet storend. Wat mij vooral erg goed bevalt is dat je in de EVF al goed kunt zien welke invloed je instellingen hebben op de uiteindelijke foto. Zo kun je bij M instellingen al zien of je foto te licht of te donker wordt voor je afgedrukt hebt. Ook kun je in de EVF een voorbeeld van je gemaakte foto zien, zonder de camera van je oog te halen.

Het enige nadeel van een EVF is dat die (veel) meer stroom verbruikt dan het LCD-scherm of een toestel met een optische zoeker. Mijn D7000 laadde ik soms een hele vakantie niet op, dat ga je met de A6000 niet redden. Volgens Sony moet je ongeveer 360 foto’s op één batterijlading kunnen halen. Ik ben er in ieder geval nog niet in geslaagd om een batterij leeg te knippen in één sessie, maar voor een intensieve gebruiker kan het soms te weinig zijn. Wel is het handig dat je de camera kunt opladen via de Micro-USB poort, dat kan met een gewone USB lader zoals je die ook voor je telefoon gebruikt. Aangezien ik ook zo’n lader in mijn auto heb liggen kan ik het toestel dus ook onderweg makkelijk even bijladen.

Het scherm van de A6000 is 3 inch groot, en scherp genoeg voor het controleren van de gemaakte foto’s of het aanpassen van je instellingen. Door de hoge helderheid is het scherm ook bij veel licht prima te gebruiken. Zoals je van een camera voor enthousiaste fotografen mag verwachten biedt het scherm veel informatie, zoals een histogram (live of bij het terugkijken van je foto’s), uitgebreide EXIF-informatie, en informatie over je instellingen. Het scherm is naar boven en beneden kantelbaar. Het kantelmechanisme voelt stevig en degelijk aan. Ik heb een kantelbaar scherm nooit gemist op mijn D7000, maar moet zeggen dat dit een erg handige optie is. Zeker voor het maken van foto’s vanuit bijzondere standpunten zoals dicht bij de grond is het kantelbare scherm een uitkomst.

Snelheid

Snelheid is waar de A6000 zich echt weet te onderscheiden. Zoals genoemd maakt het toestel 11 foto’s per seconden, met tussentijds scherpstellen. Dat zijn waarden waar maar weinig andere toestellen bij in de buurt kunnen komen. Overigens heb je wel een snel geheugenkaartje om het toestel bij te houden. Door het grote buffer kan het toestel behoorlijk veel foto’s kwijt, maar die moeten daarna wel weggeschreven worden richting de SD kaart. Tijdens het wegschrijven van de foto’s vanuit het buffer blokkeert de camera, je kunt wel nog nieuwe foto’s knippen maar kunt geen instellingen wijzigen of foto’s terugkijken. Met een trage SD kaart duurt dat storend lang, met een moderne SDXC kaart met UHS-I rating heeft de camera het hele buffer in een seconde of 15 weer leeg. In normaal gebruik is het overigens aan te raden om de camera op een lagere continue stand te zetten, in de 11 fps instelling maakt het toestel bij de lichtste aanraking van de afdrukknop al meteen 3-4 foto’s.

De autofocus is ook erg snel. Volgens Sony een van de snelste systemen op de markt. In goede lichtomstandigheden is het toestel ook zeker net zo snel als een spiegelreflex. Bij minder licht stelt het toestel meestal ook probleemloos scherp, maar lever je duidelijk in op snelheid. Dan legt het AF-systeem het af tegen dat van een goede spiegelreflex zoals de D7000.

Deze camera kan zo snel scherpstellen door het gebruik van 179 fase detectie focuspunten (ook wel PDAF). Deze zijn egaal over het gehele beeld verdeeld, en niet centraal zoals bij een spiegelreflex vaak het geval is. Het fase detectie autofocus systeem van de A6000 is vergelijkbaar met het systeem dat in spiegelreflex toestellen gebruikt wordt. Bij de A6000 zitten deze focuspunten echter op de sensor, in plaats van in een los focussysteem zoals bij een spiegelreflex. Daarnaast heeft de camera nog zo’n 25 contrast detectie focuspunten (CDAF). Het toestel kan alleen met originele Sony E-mount lenzen gebruik maken van de snelle fase detectie autofocus. Bij andere lenzen schakelt het systeem terug op contrast detectie, dat een stuk trager werkt.

Extra’s

Sony heeft de camera uitgerust met een hele serie slimme extra’s, waarvan je nooit geweten hebt dat je ze miste tot je de A6000 gebruikt hebt. Zo is het toestel voorzien van NFC, daarmee kun je middels één aanraking met een met smartphone die ook over NFC beschikt een verbinding leggen met de camera. De camera bouwt dan een verbinding via Wifi op met de telefoon waardoor je verschillende handige opties hebt. Je kunt bijvoorbeeld een verkleinde kopie van je foto’s doorsturen naar je telefoon zodat je ze makkelijk en snel met je sociale netwerken kunt delen. Nog mooier is dat je het toestel via je smartphone kunt bedienen. Je smartphone dient dan als beeldscherm waarop je live (met een kleine vertraging) het beeld van je toestel kunt zien. Ook kun je via de verbinding enkele instellingen aanpassen, kun je bij een powerzoom lens de zoom bedienen en een foto maken. Ideaal voor het maken van een zelfportret.

De camera kan de Wifi ook gebruiken voor het zelfstandig uploaden van foto’s naar je netwerk, of voor het downloaden van apps via de Sony-store. In de store zijn enkele gratis apps te vinden om leuke extra functionaliteit toe te voegen. Ook zijn er betaalde apps zoals de ‘timelaps app’ waarmee je de camera mooie timelaps-filmpjes kunt laten maken.

Fotokwaliteit

Uiteraard is dit waar het allemaal om draait. Dit is ook het onderdeel waarmee deze camera mij het meest verrast heeft. Deze kleine camera maakt betere foto’s dan mijn oude grote spiegelreflex. De fotokwaliteit profiteert van een zeer goede sensor met een hoge resolutie, beperkte ruis en een hoog dynamisch contrast.

De sensor is in staat om tot op ISO 3200 prima foto’s te produceren zonder overmatig veel ruis. In noodgevallen kun je je zelfs met ISO 6400 nog prima redden. Hoger zou ik niet direct aanraden omdat de fotokwaliteit dan hard achteruit gaat. Wat vooral erg opvalt is het hoge dynamisch bereik van de sensor. Zoals bij onderstaande voorbeeld te zien is kun je een (opzettelijk) zwaar onderbelichte foto in Lightroom nog behoorlijk optrekken waardoor je ineens in de schaduwen ook weer alle kleuren en details terughaalt. Onderstaande voorbeeld is één foto waarvan het linker deel bewerkt is, en het rechter deel origineel is gehouden. Verder is er niets aan de foto gedaan, het lichter gemaakte deel zou nog wat extra nabewerking moeten krijgen om de kleuren weer te corrigeren, maar het geeft wel een beeld van de capaciteiten van de sensor.

In onderstaande gallery vind je een selectie van foto’s die ik met de Alpha A6000 heb gemaakt met de verschillende lenzen. De foto’s zijn vrijwel allemaal in RAW geschoten en daarna bewerkt in Lightroom.

Conclusie

Met de Alpha A6000 heeft Sony een indrukwekkend toestel op de markt gezet tegen een zeer concurrerende prijs. Kijkende naar de fotokwaliteit en mogelijkheden die dit toestel biedt vergeet je snel hoe klein en licht het toestel eigenlijk is. Vroeger was een systeemcamera misschien een compromis tussen omvang / gewicht en fotokwaliteit, maar dat is inmiddels zeker niet meer waar. De prestaties kunnen zich meten met een goede midrange of hogere segment spiegelreflex camera zoals de Nikon D5300 of Nikon D7100. Vul dat aan met een hoop intelligente techniek en extra’s en je hebt een bijzonder mooi apparaat waar een ervaren amateurfotograaf zich prima mee kan amuseren. De A6000 is de perfecte introductie in de wereld van de spiegelloze Sony-camera’s en kan goed fungeren als opstapje naar een fullframe systeemcamera zoals de A7-serie.

Overtuigd geraakt van de capaciteiten van dit geweldige toestel? Koop het dan zeer voordelig via onderstaande link bij Amazon of Bol en help mij dit blog onderhouden.